Wprowadzenie do modlitwy opartej na drugim czytaniu z18j Niedzieli Zwykłej – 2.08.2009
SŁOWO BOŻE: To zatem mówię i zaklinam [was] w Panu, abyście już nie postępowali tak, jak postępują poganie, z ich próżnym myśleniem. Wy zaś nie tak nauczyliście się Chrystusa. Słyszeliście przecież o Nim i zostaliście pouczeni w Nim – zgodnie z prawdą, jaka jest w Jezusie, że – co się tyczy poprzedniego sposobu życia – trzeba porzucić dawnego człowieka, który ulega zepsuciu na skutek zwodniczych żądz, odnawiać się duchem w waszym myśleniu i przyoblec człowieka nowego, stworzonego według Boga, w sprawiedliwości i prawdziwej świętości [Ef 4,17.20-24]
OBRAZ DO MODLITWY: zobaczmy Pawła, który przekonuje gorąco swoich adresatów, aby już nie postępowali tak, jak postępują otaczający ich poganie, lecz porzucili dawnego człowieka, który ulega zepsuciu na skutek zwodniczych żądz przez niego opisanych.
PROŚBA O OWOC MODLITWY: prośmy, abyśmy byli wolni od próżnego myślenia i od pogańskiego podejścia do życia i byśmy nieustannie odnawiali nasze myślenie, otwierając się na działającego w nas Ducha.
PUNKTY POMOCNE DO MODLITWY:
1. Abyście już nie postępowali tak, jak postępują poganie
Apostoł wraca w formie uroczystej do wskazań moralnych dotyczących postępowania zgodnego z powołaniem chrześcijańskim. Owo postępowanie musi być zdecydowanie różne od wcześniejszego pogańskiego stylu życia, który dla nowonawróconych wciąż może być pokusą, jako że nadal żyją oni pośród pogan. Ci zaś charakteryzują się próżnym myśleniem, czyli całkowitą dezorientacją moralną. Paweł przekonuje gorąco swoich adresatów, aby już dłużej nie postępowali tak, jak postępują otaczający ich poganie. Ma on świadomość, że takie postępowanie może być dla nich pociągające, bo jest związane z ich wcześniejszym stylem życia. Pogańskie podejście do życia grozi każdemu, nawet tym, którzy narodzili się w wierze chrześcijańskiej i w rodzinie chrześcijańskiej są wychowywani od samego początku życia.
Czy nie ulegamy próżnemu myśleniu, bardziej charakterystycznemu dla pogańskiego stylu życia, niż opartemu na wartościach chrześcijańskich? Czy myślenie i postępowanie pogańskie nie jest dla nas bardziej atrakcyjne niż wartości chrześcijańskie?
2. Trzeba porzucić dawnego człowieka
Dalej przypomina apostoł, że chrześcijanie, którzy nauczyli się żyć zgodnie z prawdą, jaka jest w Jezusie Chrystusie, powinni porzucić dawnego człowieka, który ulega zepsuciu na skutek zwodniczych żądz, opisanych wcześniej przez apostoła. Zepsuciu ulega jego człowieczeństwo stworzone na obraz i podobieństwo Boże. Nowy chrześcijański styl życia domaga się bezwzględnego porzucenia „starego człowieka”. Chcąc nawróconym poganom pomóc w zostawieniu pożądań dawnego człowieka, apostoł ukazuje ich rzeczywiste zło: psują one naturę człowieka, bo polegają na złudzeniu szczęścia.
Jakie zwodnicze żądze psują naszą naturę ludzką, stworzoną na obraz i podobieństwo Boże? Co ze starego człowieka wymaga w nas jeszcze porzucenia?
3. Przyoblec człowieka nowego
Stąd jako wniosek proponuje Paweł, by odnawiać się duchem w myśleniu i by przyoblec człowieka nowego, stworzonego według Boga, w sprawiedliwości i prawdziwej świętości. Od myślenia dużo zależy i jeśli będzie ono poddane Duchowi, to będzie się w nas rozwijał nowy człowiek, stworzony według Boga, człowiek sprawiedliwy i święty.
Pisząc do Rzymian Paweł powie: „Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe” [Rz 12,2]. Człowiek dążący do świętości w nowości życia w odnowionym umyśle jest czuły na wolę Bożą, na to, co dobre i doskonałe i na to, co Bogu przyjemne. Żadna prawdziwa wartość ludzka nie ginie w chrześcijańskim stylu życia.
Czy przyoblekliśmy już nowego człowieka, żyjącego pragnieniem sprawiedliwości i zmierzającego do świętości na wzór Jezusa Chrystusa? Jak odnawiamy się w naszym myśleniu, by było ono otwarte na Boże poruszenia, rozpoznając Jego wolę w każdej naszej życiowej sytuacji?
ROZMOWA KOŃCOWA: Prośmy Jezusa, byśmy nieustannie uczyli się od Niego, co to znaczy być nowym człowiekiem, i by nam pomagał zrywać z pogańskim stylem myślenia i życia. Oddajmy Duchowi swoje myślenie, by mógł w nie wejść i tam nas kształtować i odnawiać. I prośmy Boga Ojca, który nas stworzył na obraz i podobieństwo swego Syna Pierworodnego, by odnawiał w nas Jego podobieństwo w tych wymiarach, gdzie ono przez proces naszego życia uległo wypaczeniu
Opracował O. Tadeusz Hajduk SJ