Rekolekcje ignacjańskie, nazywane także Ćwiczeniami duchowymi, od kilku stuleci są nieocenionym narzędziem przemiany ludzkich serc. Ich autor, św. Ignacy Loyola, w niewielkiej książeczce opisał drogę, którą sam wcześniej został poprowadzony przez Boga, przede wszystkim w Manresie, gdzie Bóg „obchodził się z nim podobnie jak nauczyciel w szkole z dzieckiem i pouczał go”1.… Czytaj dalej

  Rachunek sumienia to czas modlitwy. Jego zupełny brak lub robienie go niestaranne, bez systematycznego wysiłku pracy na sobą, całkowicie nas spłyca i spra­wia, że stajemy się niewrażliwi na delikatne, a zarazem zdecydowane działanie Chrystusa, mieszkającego w na­szych sercach. Z drugiej strony pusta refleksja nad sobą, ograniczająca się wyłącznie do analizy psychologicznej lub niezdrowa introspekcja nie poszerza horyzontów, a wręcz przeciwnie, rodzi realne niebezpieczeństwo za­grzebania się w sobie.… Czytaj dalej

  W swojej praktyce terapeutycznej wykorzystuje Pani metodę bibliodramy. Bibliodramą zajmuję się już blisko dwadzieścia lat. To forma psychodramy odnosząca się do odczytywania tekstu biblijnego. Tekst słowa Bożego w bibliodramie czyta się w taki sposób, by można było w tej lekturze wykorzystać własne doświadczenia.… Czytaj dalej

Święty Ignacy w kolejnych tygodniach Ćwiczeń duchownych umieścił szereg kontemplacji. W medytacji ważna jest rola naszej pamięci, rozumu i woli, kontemplacja polega na zastosowaniu zmysłów i pracy wyobraźni w naszym trwaniu przed Obliczem Boga, tak w strapieniu,  praktykować, niezbędna jest żywa wiara, o którą należy pokornie prosić.… Czytaj dalej

Jeżeli człowiek nie podejmuje samodzielnie i w pełnej wolności ważnych decyzji życiowych, ale pozwala się jedynie popychać przez fakty życiowe lub przez innych ludzi, nie jest w stanie autentycznie zaangażować się w szukanie, rozeznawanie i pełnienie woli Bożej. Nie poczuje się nigdy w Kościele jak we własnym domu.  … Czytaj dalej