Wprowadzenie do modlitwy opartej na drugim czytaniu z Dziewiątej Niedzieli Zwykłej – 1.06.2008

 

SŁOWO BOŻE: Ale teraz jawną się stała sprawiedliwość Boża niezależna od Prawa, poświadczona przez Prawo i Proroków. Jest to sprawiedliwość Boża przez wiarę w Jezusa Chrystusa dla wszystkich, którzy wierzą. Bo nie ma tu różnicy: wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej, a dostępują usprawiedliwienia darmo, z Jego łaski, przez odkupienie, które jest w Chrystusie Jezusie. Jego to ustanowił Bóg narzędziem przebłagania przez wiarę mocą Jego krwi. Sądzimy bowiem, że człowiek osiąga usprawiedliwienie przez wiarę, niezależnie od pełnienia nakazów Prawa.

 

[Rz 3,21-25a.28]

 

OBRAZ DO MODLITWY: stańmy pod krzyżem Jezusa z poczuciem, że stamtąd spływa na nas łaska odkupienia i uzdrowienia tego wszystkiego, co w nas wymaga nawrócenia serca.

 

PROŚBA O OWOC MODLITWY: prośmy o głęboką wiarę w moc zbawczą krzyża Jezusowego, byśmy mogli otrzymać usprawiedliwienie z naszych grzechów dzięki Jego miłości do końca do nas grzeszników.

 

PUNKTY POMOCNE DO MODLITWY:

 

1.                 Sprawiedliwość Boża niezależna od Prawa

 

Paweł pisząc List do Rzymian głębiej ukazuje im zbawczy sens starotestamentalnego pojęcia sprawiedliwości Bożej. Podkreśla on, że to wyłącznie łaska Boża ma moc obmyć nas z naszych grzechów i udzielić nam sprawiedliwości Bożej przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Ta łaska jest Bożą przychylnością, Jego darmową pomocą, byśmy odpowiedzieli na Jego zaproszenie, by stać się uczestnikami Jego Boskiej natury i Jego dziećmi umiłowanymi.

 

Sprawiedliwość Boża jest tutaj ściśle powiązana z darem pojednania: jeśli za pośrednictwem Chrystusa pozwolimy się pojednać z Bogiem Ojcem, to my także możemy się stać przez Niego sprawiedliwością Bożą obecną w świecie. Usprawiedliwienie udzielone nam przez chrzest upodabnia nas do sprawiedliwości Boga, który czyni nas wewnętrznie sprawiedliwymi mocą swojego miłosierdzia. Człowiek poruszony przez łaskę Bożą zwraca się do Boga i odwraca się równocześnie od grzechu, przyjmując w ten sposób przebaczenie i sprawiedliwość z wysoka.

 

Jaka jest nasza wiara w Bożą przychylność wobec nas? Jak przyjmujemy Jego darmową pomoc, by stać się uczestnikami Jego Boskiej natury? Czy przyjmujemy Bożą sprawiedliwość w darze przebaczenia?

 

2.                 Wszyscy zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej

 

Apostoł jasno podkreśla, że nie ma różnicy pomiędzy ludźmi w odniesieniu do Bożej sprawiedliwości, bo wszyscy ludzie zgrzeszyli i wszyscy pozbawieni są chwały Bożej. I stąd wszyscy potrzebują Bożego usprawiedliwienia i dostępują go wyłącznie z Bożej łaski. Mocą samego Boga mamy udział w Męce Chrystusa, by przez nią móc umierać dla grzechu, i mamy udział w Jego Zmartwychwstaniu, by przez nie móc rodzić się do nowego życia. Usprawiedliwienie zostało nam wysłużone przez Mękę Chrystusa, który ofiarował się na krzyżu i którego krew stała się narzędziem przebłagania za grzechy wszystkich ludzi.

 

Jak korzystamy z łaski umierania dla grzechu i rodzenia się do nowego życia? Czy mamy poczucie, że nie ma różnicy między nami i innymi ludźmi w wymiarze udziału w grzechu i potrzebie Bożego usprawiedliwienia?

 

3.                 Człowiek osiąga usprawiedliwienie przez wiarę

 

W końcu wyznaje Paweł swoje przekonanie, że człowiek osiąga usprawiedliwienie przez wiarę, niezależnie od pełnienia nakazów Prawa. Usprawiedliwienie przez wiarę uwalnia człowieka od każdego grzechu sprzeciwiającego się miłości Bożej i oczyszcza jego serce z tego, co grzech w nie wnosi. W wyniku inicjatywy miłosierdzia Bożego człowiek otrzymuje przebaczenie i jest uwolniony z niewoli grzechu. Usprawiedliwienie jest jednak nie tylko odpuszczeniem grzechów, lecz jest także uświęceniem i odnowieniem wewnętrznym człowieka. Usprawiedliwienie ustanawia pewną współpracę między łaską Bożą i wolnością człowieka, który na tę łaskę odpowiada. Ze strony człowieka Bóg oczekuje przyzwolenia wiary na Jego słowo, które wzywa go do nawrócenia. Oczekuje także współdziałania z poruszeniem Ducha Świętego, który nawrócenie uprzedza i dalej go strzeże w jego kontynuacji.

 

Jak odpowiadamy na łaskę Boga, który porusza nasze serca do nawrócenia? Jak pozwalamy Duchowi Świętemu kontynuować w nas proces nawrócenia? Jakie jest nasze przyzwolenie wiary na Boże Słowo wzywające nas do nawrócenia?

 

ROZMOWA KOŃCOWA: wyznajmy naszą wiarę w moc zbawczą krzyża Jezusowego i prośmy, byśmy mogli otrzymać pełne usprawiedliwienie z wszystkich naszych grzechów. Prośmy, byśmy skorzystali w pełni z łaski umierania dla grzechu dzięki mocy płynącej z Męki Jezusa i prośmy o zrodzenie się do nowego życia mocą Jego Zmartwychwstania. W poczuciu, że nie ma różnicy między nami i innymi ludźmi w potrzebie Bożego usprawiedliwienia, polecajmy Bożemu miłosierdziu wszystkie bliskie nam osoby, by i one podobnie jak my mogły otworzyć się na Boże Słowo zapraszające nas do nawrócenia.

 

Opracował O. Tadeusz Hajduk SJ