Wprowadzenie do modlitwy opartej na Ewangelii z Uroczystości Najświętszej Trójcy – 3.06.2007
HISTORIA: Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz /jeszcze/ znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi.”
[J 16,12-15]
OBRAZ DO MODLITWY: poczujmy się uczniami Jezusa, którym chce On przekazać ważną naukę o Duchu Świętym, to że ma On kontynuować nauczanie Jezusa w życiu uczniów, prowadząc ich do takiej prawdy, która upodobni ich coraz mocniej do Jezusa.
PROŚBA O OWOC MODLITWY: prośmy o głębokie otwarcie serca na Ducha Prawdy prowadzącego nas do poznania prawdy o Bogu jako Ojcu i do prawdy o naszej do Niego relacji, która daje nam wolność dzieci Bożych na wzór wolności Jezusa.
PUNKTY POMOCNE DO MODLITWY:
Uroczystość Najświętszej Trójcy ma pomóc nam wniknąć bardziej w istotę naszej relacji do Boga, który przychodzi do nas jako Ojciec, jako Syn i jako Duch Święty. Kościół poucza nas, że „tajemnica Trójcy Świętej stanowi centrum tajemnicy wiary i życia chrześcijańskiego. Tylko sam Bóg, objawiając się, może nam pozwolić poznać się jako Ojciec, Syn i Duch Święty” [KKK 261].
1. Duch Prawdy doprowadzi was do całej prawdy
W Wieczerniku, tuż przed pójściem na mękę, Pan Jezus przekazuje swoim uczniom ważne dla Niego prawdy. Jedną z nich jest prawda o tym, że nie są oni jeszcze w stanie przyjąć wszystkiego z tego, co miałby im do przekazania. Nie oznacza to jednak, że zostaną tego pozbawieni. Przyjdzie czas, gdy dojrzeją do otwarcia się na te prawdy i stanie się to dzięki Duchowi Świętemu, który będzie ich prowadził do pełni prawdy. Ta prawda będzie zapewne dotyczyła wielu trudnych spraw, na które w tym momencie nie są oni jeszcze przygotowani. Ale ta prawda będzie ich kształtowała, upodabniając do Jezusa.
Czy zgadzamy się na to, że istnieją takie prawdy, które jeszcze nas przerastają i musimy poczekać z ich zrozumieniem? Czy jesteśmy otwarci na Ducha Prawdy, który pozwala nam poznać prawdę o Bogu i prawdę o nas samych? Czy odkrywamy dzięki Niemu Boga jako Ojca, a siebie przeżywamy jako Jego umiłowane dzieci?
2. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi
Rola Ducha Świętego nie ogranicza się do bycia nauczycielem dla uczniów Jezusowych. On również przez to, co czyni w uczniach i przez nich w świecie, oddaje chwałę Jezusowi. Można by powiedzieć, że im bardziej uczniowie żyją prawdą objawioną im przez Ducha, tym mocniej upodabniają się do Osoby Jezusa, a przez to tym większa jest Jego chwała w świecie. Duch Święty biorąc z Jezusa i udzielając tego Jego uczniom, kształtuje ich na Jego obraz i podobieństwo i to przynosi chwałę Jezusowi.
Czy pozwalamy się tak kształtować Duchowi, że nasze życie jest nieustanną chwałą oddawaną Bogu? W jakich okolicznościach ludzie dostrzegają w nas oblicze Jezusa i przez to Jemu oddają chwałę?
3. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje
Jezus jest mocno przekonany o swojej bliskości z Ojcem, o tak wielkiej z Nim zażyłości, że to wszystko, co należy do Ojca, jest również i Jego własnością. I zapewne Jezus jest wolny w korzystaniu z tego wszystkiego dla misji, jaką Mu Ojciec wyznaczył. Zapewne nie ma Jezus takich problemów, jak starszy syn z opowieści o synu marnotrawnym, i nie czeka, aż Ojciec Mu da to, co przecież i tak do niego należy. Korzysta z tego ku dobru tyle razy, ilekroć czuje takie pragnienie.
A jak my traktujemy to, co do Ojca należy? Czy korzystamy z tych dóbr zgodnie z ich przeznaczeniem, dla budowania dobra wokół nas? Czy jesteśmy jak Jezus w zażyłości z Ojcem, czy też bardziej przypominamy starszego brata syna marnotrawnego, który mając tyle do dyspozycji, nie korzysta z tego i jeszcze ma z tego powodu pretensje do ojca?
ROZMOWA KOŃCOWA: Zaprośmy całą Trójcę do swojego serca, powierzając każdej z Osób Boskich te pragnienia, które podczas modlitwy się w nas zrodziły. Prośmy, byśmy pogłębiali dzień po dniu naszą relacje z każdą Osobą Boską, odkrywając Ich odrębność i piękno tej odrębności. Prośmy o otwarcie się na Ducha Prawdy, który pozwoli nam doświadczyć miłości ojcowskiej Boga i nauczy nas stawania się Jego dziećmi na obraz i podobieństwo Jego umiłowanego Syna Jezusa Chrystusa.
Opracował O. Tadeusz Hajduk SJ