Wprowadzenie do modlitwy opartej na Ewangelii z 7 Niedzieli Wielkanocnej – Uroczystość Wniebowstąpienia – 20.05.2007
HISTORIA: Jezus powiedział do swoich uczniów: „Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie, w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego. Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie uzbrojeni mocą z wysoka.” Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy, gdzie stale przebywali w świątyni, błogosławiąc Boga.
[Łk 24,46-53]
OBRAZ DO MODLITWY: zobaczmy spotkanie apostołów z Jezusem na górze Oliwnej, kiedy On przekazuje im końcową misję niesienia Jego nauczania wszystkim narodom i potem wstępuje do nieba.
PROŚBA O OWOC MODLITWY: prośmy o otwarcie się na Jezusową misję nauczania innych tego wszystkiego, co On sam nam przekazuje w naszej z Nim relacji, oraz otwarcie się na dar Ducha Świętego, który uzbraja mocą z wysoka.
PUNKTY POMOCNE DO MODLITWY:
1. Wy jesteście świadkami
Nim Jezus wstąpi do swego Ojca w niebie, pragnie przekazać apostołom najważniejsze przesłanie, jakie mają nieść wszystkim narodom, a jest to przesłanie o Jego zbawczej śmierci i zmartwychwstaniu. Mają stać się świadkami tego, prowadząc ludzi do nawrócenia i odpuszczenia ich grzechów. Choć mają rozpocząć od Jerozolimy, to jednak ich misja ma objąć cały świat. To, czego sami doświadczyli, mają teraz nieść innym ludziom, by i oni mogli w to samo doświadczenie wejść i tak się zbawić.
Jak my dzielimy się swoim doświadczeniem Jezusa? Czy prowadzimy innych ludzi do nawrócenia i odpuszczenia grzechów? Kto i kiedy nas do tego doprowadził swoim świadectwem?
2. Będziecie uzbrojeni mocą z wysoka
Jezus ma świadomość, że misja, jaką zostawia swoim uczniom, nie jest łatwa do zrealizowania. Wie On, że tak jak wobec Jego misji rodziły się opory i jak On musiał walczyć z kusicielem, tak i Jego uczniów to czeka. Dlatego zapewnia ich, że do jej realizacji otrzymają uzbrojenie z wysoka, a jest nim Osoba Ducha Świętego obiecanego przez Ojca niebieskiego. Tak jak Jezus przez Niego namaszczony przeszedł przez życie pokonując kusiciela mieczem Ducha, którym jest Boże Słowo, tak będą to czynili Jego uczniowie dzięki namaszczeniu Duchem Świętym.
Czy jesteśmy już uzbrojeni tą mocą z wysoka? Czy Duch Święty pozwala nam pokonywać różne zakusy złego próbującego nas zwieść z drogi, jaką wyznaczył nam Jezus? Jak się na co dzień otwieramy na tę obietnicę Ojca?
3. Został uniesiony do nieba
Tutaj kończy się fizyczny pobyt Jezusa na ziemi. Opis jest dyskretny i chce nam tylko przekazać, że Jezus odchodząc do nieba zostawia uczniom swoje błogosławieństwo na to wszystko, co będą podejmowali. I choć znika On z ich oczu, oni są przepełnieni radością i nią ogarnięci wracają do Jerozolimy, gdzie w oczekiwaniu na spełnienie obietnicy Jezusowej będą wielbili Boga w świątyni. Ich radość nie wynika ze zniknięcia z ich życia Jezusa, lecz z tego, że pozostaje w nich Jego błogosławieństwo oraz obietnica, na której spełnienie czekają.
Czy mamy w sobie radość wynikającą z tego, że czujemy błogosławieństwo Jezusa, otrzymywane chociażby przy okazji każdej eucharystii? Czy jest w nas radość oczekiwania na spełnianie się Jezusowych obietnic? Czy wielbimy Boga w naszej codziennej modlitwie?
ROZMOWA KOŃCOWA: Zaprośmy Jezusa do swojego serca powierzając Mu wszystkie nasze dobre pragnienia, które podczas modlitwy się w nas zrodziły. Prośmy, byśmy potrafili we właściwy sposób podjąć Jego misję głoszenia tego, czego sami doświadczamy w bliskości z Nim. I prośmy również o coraz pełniejsze otwarcie na obietnicę Ducha Świętego i o to, by Jego obecność w nas uzbrajała nas do walki z zakusami kusiciela pragnącego nas przestraszyć w naszym realizowaniu misji otrzymanej od Jezusa. Prośmy szczególnie o miecz Ducha, którym jest Boże Słowo, oraz o tarczę wiary zdolną bronić nas przed atakami złego.
Opracował O. Tadeusz Hajduk SJ