Wprowadzenie do modlitwy opartej na drugim czytaniu z Uroczystości Chrystusa Króla – 22.11.2009
SŁOWO BOŻE: Jezus Chrystus jest Świadkiem Wiernym, Pierworodnym umarłych i Władcą królów ziemi. Tym, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów, i uczynił nas królestwem – kapłanami Bogu i Ojcu swojemu: Jemu chwała i moc na wieki wieków! Amen. Oto nadchodzi z obłokami, i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili. I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi. Tak: Amen. Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, Który jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmogący. [Ap 1,5-8]
OBRAZ DO MODLITWY: zobaczmy Jezusa w królewskim majestacie zstępującego ponownie na ziemię, by zakrólować w pełni nad całym światem.
PROŚBA O OWOC MODLITWY: prośmy, byśmy pozwolili Jezusowi tak teraz zakrólować w naszym życiu, że kiedy przyjdzie przy końcu czasów, będziemy mogli razem z nim zakrólować w świecie.
PUNKTY POMOCNE DO MODLITWY:
1. Jest Świadkiem Wiernym, Pierworodnym umarłych i Władcą królów ziemi
Tytuły, jakie nadaje Jan Jezusowi, akcentują Jego związek ze wspólnotą. Jest On prawdziwym i wiarygodnym świadkiem dla tej wspólnoty i wobec tej wspólnoty, aż do dania życia za te prawdy, o których świadczył w swoim nauczaniu. Jest też On pierworodnym wszystkich umarłych, czyli Zmartwychwstałym i Panem życia, i to może napawać nadzieją wszystkich wierzących odnośnie swoich bliskich i siebie samych. I jest Jezus Władcą królów ziemi, co szczególnie mocno brzmi w uszach adresatów Apokalipsy, którzy żyją w imperium rzymskim. Tytuł ten stwierdza, że także cesarz rzymski jest poddany jedynemu Najwyższemu Władcy.
Kim jest dla nas Jezus jako Król Wszechświata? Czy mamy poczucie, że wszyscy władcy tego świata są Mu poddani? Czy jest także władcą całego naszego życia?
2. Który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów
Jan dalej pisze o trzech konkretnych działaniach Pana Jezusa wobec wspólnoty wierzących. Jest On wpierw tym, który ich miłuje miłością odwieczną. To Jego miłość tworzy i jednoczy wspólnotę Kościoła. Ta miłość przynosi też ludziom wyzwolenie, dzięki temu, że Jego miłość do człowieka to miłość aż po śmierć na krzyżu. Dzięki temu, że przelał swoją krew za nas, jest w stanie wyzwolić nas z niewoli naszych grzechów. I w końcu Jezus, jako jedyny Pośrednik, uczynił nas, ludzi, królestwem – kapłanami dla Boga i Ojca swojego. Uczynił nas królestwem, czyli uczestniczymy z Nim w Jego zwycięstwie nad złem. Cała wspólnota osób wierzących jako taka jest kapłańska. A zatem zadaniem każdego wierzącego jest służyć Bogu w świecie, być Jego kapłanem, to znaczy być sługą dzieła Bożego dla dobra całego świata. Wszyscy wierni wykonują swoje kapłaństwo, wynikające ze chrztu, przez udział w misji samego Chrystusa, ale każdy wykonuje je zgodnie ze swoim osobistym powołaniem.
Czy odczuwamy miłość Jezusa i to, jak nas wyzwala z niewoli naszych grzechów? Jak realizujemy swoje kapłaństwo powszechne wynikające z naszego chrztu? Czy jesteśmy sługami dzieła Bożego w naszym świecie, w naszych środowiskach?
3. I ujrzy Go wszelkie oko
Autor stwierdza, że przychodzącego Jezusa ujrzy wszelkie oko, bo został On ustanowiony Panem całej historii. I Bóg, jako Alfa i Omega, będzie miał ostatnie słowo do powiedzenia w historii świata i ludzkości. Bóg przyjdzie jako Wszechmogący, by ludzi sądzić i by ich zbawiać. A wspólnota wiary musi w sobie ugruntować tę pewność szczególnie w chwilach, kiedy wydaje się, że ludzka władza cesarska jest absolutna. Prolog Apokalipsy chce wzbudzić nadzieję chrześcijan, przypominając im o Jezusie, który stale miłuje swoją wspólnotę i zbawia ją, roztaczając nad nią swoją nieustanną opiekę i broniąc ją swoją mocą.
Czy wierzymy, że Bóg jest Panem historii? Czy żyjemy wiarą w opiekę Jezusa nad nami i naszymi wspólnotami? Czy ufamy, że On jest naszym obrońcą wobec mocy tego świata?
ROZMOWA KOŃCOWA: Stańmy wobec Jezusa jako Króla wszechświata i prośmy, byśmy pozwolili Mu tak zakrólować w naszym życiu, by pozwoliło to nam pokonać wszelkie trudności w naszej codzienności. Zaprośmy go do naszych wspólnot i rodzin, by się nimi zaopiekował i bronił je od destrukcyjnego wpływu otaczającego nas świata.
Opracował O. Tadeusz Hajduk SJ
PS. Dziękuję wszystkim korzystającym przez ostatnich pięć lat z moich wprowadzeń do modlitwy. Ufam, że pomagało Wam to zawiązać głębsze więzi z Jezusem, z Jego i naszym Ojcem oraz z Duchem Pocieszycielem. Zapraszam do dalszego korzystania z wprowadzeń do modlitwy, które odtąd będzie dawał obecny dyrektor domu rekolekcyjnego na „Górce” O. Stanisław Biel. Polecam też modlitwie swoją nową posługę magistra nowicjatu. Zainteresowanych zapraszam na nasze nowicjackie strony internetowe: www.jezuici.pl/nowicjatpme