Recenzja książki:
Jacek Poznański SJ
Stanisław Biel SJ, teolog pastoralny, rekolekcjonista i kierownik duchowy, podejmuje temat szczególnie aktualny dla człowieka, który jest zmuszony żyć w nieustannie zmieniającym się świecie, a jednocześnie stara się obronić duchowe wartości.
Dobrze dobrany tytuł książki w jasny sposób wyznacza jej strukturę oraz przebieg refleksji autora. Rozdział pierwszy stawia pytanie o kształt świata, by następnie opisać go takim, jaki był zamierzony w stworzeniu, jaki jest teraz po grzechu i jaki będzie odnowiony na końcu czasów. Kolejny rozdział pyta o Boga, ukazując przede wszystkim problemy, jakie człowiek ma z właściwym Jego obrazem. W następnej części książki autor poszukuje Boga w świecie, wskazując na możliwe Jego ślady: przyrodę czy drugiego człowieka. Szczególne znaczenie ma tu codzienność ze swoimi rytuałami, momentami ciszy, refleksji, czytania słowa Bożego, świętymi miejscami, ale także nasze zmagania z milczeniem Boga, złem, cierpieniem czy śmiercią. W ostatnim, czwartym rozdziale o. Biel pokazuje konkretnie, jak w naszym świecie żyć z Bogiem. Tak więc pisze o konieczności rozpoczęcia od fundamentalnych pytań, potrzebie nawrócenia, pragnieniu przebaczenia i pojednania, wyrobieniu w sobie postawy współczucia, akceptacji i zaufania. W końcu podkreśla także wagę doświadczania ludzkich granic i rolę modlitwy w życiu duchowym.
Rozważania o. Biela są bardzo mocno osadzone w Piśmie Świętym. Przez karty jego książki przewija się wiele postaci, wydarzeń i tekstów biblijnych. Autor zawsze stara się zarówno znaleźć żywy i egzystencjalny sens tekstu biblijnego dla współczesnego człowieka, jak też, odwrotnie, widzieć szeroką gamę ludzkich doświadczeń w świetle biblijnym. W ten sposób proponuje interpretacyjny duchowy klucz, który pozwala twórczo i mądrze przeżywać oraz rozumieć własną sytuację i kondycję świata.
Książka jest też mocno osadzona we współczesnych realiach. Autor często odwołuje się do osób i wydarzeń znanych z życia społeczno-kulturalnego Polski, świata oraz Kościoła ostatnich lat. Dzieli się również swoim doświadczeniem i refleksjami, a także odwołuje się do świadectw wielu spotkanych przez siebie osób oraz inspiruje się przemyśleniami autorów szczególnie dla siebie ważnych. Istotne miejsce w książce zajmują też odwołania do dzieł sztuki, poezji, muzyki i literatury. W ten sposób autor podejmuje na nowo podstawowe ludzkie doświadczenia, stara się je odświeżyć i ukazać ich zdolność objawiania dzisiejszemu człowiekowi Boga.
Książka tchnie niezwykłą łagodnością i pokojem. Szczególnie piękne są świadectwa własnego życia, które ukazują wrażliwego człowieka, starającego się żyć modlitwą i dobrocią w swojej codzienności, dokładnie w miejscu i czasie, w którym postawił go Bóg.
Dobrze dobrany tytuł książki w jasny sposób wyznacza jej strukturę oraz przebieg refleksji autora. Rozdział pierwszy stawia pytanie o kształt świata, by następnie opisać go takim, jaki był zamierzony w stworzeniu, jaki jest teraz po grzechu i jaki będzie odnowiony na końcu czasów. Kolejny rozdział pyta o Boga, ukazując przede wszystkim problemy, jakie człowiek ma z właściwym Jego obrazem. W następnej części książki autor poszukuje Boga w świecie, wskazując na możliwe Jego ślady: przyrodę czy drugiego człowieka. Szczególne znaczenie ma tu codzienność ze swoimi rytuałami, momentami ciszy, refleksji, czytania słowa Bożego, świętymi miejscami, ale także nasze zmagania z milczeniem Boga, złem, cierpieniem czy śmiercią. W ostatnim, czwartym rozdziale o. Biel pokazuje konkretnie, jak w naszym świecie żyć z Bogiem. Tak więc pisze o konieczności rozpoczęcia od fundamentalnych pytań, potrzebie nawrócenia, pragnieniu przebaczenia i pojednania, wyrobieniu w sobie postawy współczucia, akceptacji i zaufania. W końcu podkreśla także wagę doświadczania ludzkich granic i rolę modlitwy w życiu duchowym.
Rozważania o. Biela są bardzo mocno osadzone w Piśmie Świętym. Przez karty jego książki przewija się wiele postaci, wydarzeń i tekstów biblijnych. Autor zawsze stara się zarówno znaleźć żywy i egzystencjalny sens tekstu biblijnego dla współczesnego człowieka, jak też, odwrotnie, widzieć szeroką gamę ludzkich doświadczeń w świetle biblijnym. W ten sposób proponuje interpretacyjny duchowy klucz, który pozwala twórczo i mądrze przeżywać oraz rozumieć własną sytuację i kondycję świata.
Książka jest też mocno osadzona we współczesnych realiach. Autor często odwołuje się do osób i wydarzeń znanych z życia społeczno-kulturalnego Polski, świata oraz Kościoła ostatnich lat. Dzieli się również swoim doświadczeniem i refleksjami, a także odwołuje się do świadectw wielu spotkanych przez siebie osób oraz inspiruje się przemyśleniami autorów szczególnie dla siebie ważnych. Istotne miejsce w książce zajmują też odwołania do dzieł sztuki, poezji, muzyki i literatury. W ten sposób autor podejmuje na nowo podstawowe ludzkie doświadczenia, stara się je odświeżyć i ukazać ich zdolność objawiania dzisiejszemu człowiekowi Boga.
Książka tchnie niezwykłą łagodnością i pokojem. Szczególnie piękne są świadectwa własnego życia, które ukazują wrażliwego człowieka, starającego się żyć modlitwą i dobrocią w swojej codzienności, dokładnie w miejscu i czasie, w którym postawił go Bóg.
„Życie Duchowe”, 61/2010