Bartłomiej Hućko SJ
Książka Jak modlić się w codzienności to swoiste vademecum modlitwy. W bardzo przystępny sposób przybliża różne jej formy, dotykając przy tym także przeżywanych w jej czasie trudności. Obfituje w precyzyjne, celne i krótkie uwagi, trafne wskazania i podpowiedzi dotyczące codziennej praktyki modlitewnej. Zostały one spisane przez dwóch polskich jezuitów, ale autorzy w atrakcyjny sposób udostępniają czytelnikowi doświadczenia wielu różnych tradycji i szkół. Nie mamy tu jednak do czynienia z kolejną charakterystyką istotnych elementów modlitwy, raczej z próbą wprowadzenia czytelnika w jej istotę i ducha. Książka omawia zarówno modlitwę indywidualną, jak i wspólnotową, ujmując je jako sposoby bycia samemu lub z drugim człowiekiem przed osobowym i konkretnym Bogiem. Pośród „cywilizacji rzeczy” książka ta pomaga odkryć wartość: czasu milczenia, „pustyni”, obserwacji siebie, a także subtelnych poruszeń wewnętrznych, które nieustannie dokonują się w każdym z nas.
Omawiana książka zawiera także konkretną propozycję „modlitwy uwagi”, to znaczy medytacji ignacjańskiej oraz ignacjańskiego rachunku sumienia. Dzięki nim możemy dokonać zasadniczej refleksji nad naszą modlitwą, jej kondycją oraz perspektywami. Wskazówki zawarte w Jak modlić się w codzienności z pewnością okażą się skuteczne nie tylko w przypadku osób chcących nauczyć się modlić, ale i tych, które swoją modlitwę chcą ożywić. Autorzy dotykają bowiem kluczowych dla życia wewnętrznego tematów, jak chociażby: konstruowania własnego obrazu Boga, dojrzałości religijnej, potrzeby milczenia i samotności, rozproszenia czy trudnej kwestii duchowego strapienia.
W książce znajdziemy także rady pomocne w sytuacjach przeżywanego kryzysu modlitwy. Jak podkreślają autorzy, momentów tego kryzysu nie należy się obawiać, trzeba natomiast podejmować nad nimi refleksję. Wówczas trudne chwile przyczynią się do wzrostu naszej modlitwy i pogłębienia osobistego życia duchowego.
„Życie Duchowe”, 60/2009