Wyproś złe uczucia ze swego życia
Trwając w takiej postawie, ułatwiasz złym uczuciom zagnieżdżenie się na stałe w twojej psychice. Dopóki będą one istnieć w twoim wnętrzu, nie będzie w nim miejsca na prawdziwe szczęście. Zabierają mnóstwo psychicznej energii i przeszkadzają w dojrzewaniu, w dalszym życiu i uniemożliwiają ci spełnienie. Psychologowie mówią, że takie zachowanie to ucieczka przed uczciwością wobec samego siebie. Trzeba zaznać bólu wywołanego świadomością własnych słabości i świadomie zmierzyć się z tym faktem, by owocem mogła stać się zdrowa miłość. Kiedy będziemy umieli ocenić realistycznie samych siebie i to, co sami wnosimy w tworzenie własnego związku, wtedy uda nam się zostawić przeszłość i nasze zranienia, przezwyciężyć poczucie straty i zacząć coś od nowa. Kiedyś w końcu powinno się zostawić przeszłość w spokoju. Nie musisz lubić swojego wroga, ale nie powinnaś już więcej o nim myśleć. Spróbuj odciąć się od człowieka, który przestał cię interesować. Zrezygnuj z wyobrażenia o zadośćuczynieniu, rewanżu albo o tym, że to ty masz rację. Świat nie jest sprawiedliwy i życie ma swoją cenę. Czasu nie da się cofnąć. Ale możesz zatroszczyć się o to, by życie nie wyrzuciło cię ze swych torów.
Przebaczanie jest postawą życiową
Przebaczyć wrogom i tym, którzy ci źle życzą, nie znaczy zaprzeczać, że istnieje zło i zamykać oczy na rzeczywistość. Nie znaczy też, że masz wypierać się swojej złości albo zranień i że masz zapomnieć, co było złe. Możesz przebaczyć swoim wrogom, mając świadomość, że i oni są kowalami własnego szczęścia i nieszczęścia, więc mogą zupełnie zerwać kontakty i jest zupełnie w porządku, jeśli nie zobaczysz już niektórych ludzi, jeśli o nich zapomnisz albo zupełnie stracisz ich z oczu. Przebaczyć, znaczy zawrzeć pokój z sobą! Kto nie może oderwać się od przeszłości, jest zamknięty na przyszłość.
Przebaczyć swoim wrogom nie znaczy usprawiedliwiać ich czyny. Rozumieć i przebaczać nie oznacza automatycznie darować. Jeśli jesteś w stanie wybaczyć komuś, kto popełnił jakieś zło, jest to akt łaski. Nawet jeśli ten ktoś się zapiera, twierdząc, że nic złego ani niegodnego nie popełnił, jeśli ty przebaczysz, będziesz się czuć lepiej i szczęśliwiej. Przebywszy głęboką dolinę smutku, rozczarowania i utraty, wynosisz stąd również coś cennego: głębokie rozumienie własnej siły i słabości, które sprawia, że wobec innych stajemy się bardziej uważni. Uczymy się głębiej dostrzegać dobro i zło oraz lepiej widzieć proporcje różnych uczuć.
Fragment książki: Kochać szczęśliwie. 7 podpowiedzi dla kobiet – Sylvia Schneider