dzięki uprzejmości:

Reklama

Pada deszcz, kłócisz się z partnerem, a na dodatek źle spałaś. To może komuś popsuć dzień. Jesteś oklapnięta, czujesz się źle, może nawet smutno. Ale długo jeszcze nie chora. Dopiero gdy przez tydzień lub dwa nie jesteś w stanie się uśmiechnąć, źle śpisz i jest ci wszystko jedno, może to być wskazówką, że masz do czynienia z chorobą depresyjną. Jest ona, podobnie jak cukrzyca czy nadciśnienie, poważnym problemem medycznym i koniecznie powinna być powierzona fachowcom.

Ważne jest, aby wiedzieć, że depresja ma wiele oblicz. Nakłada się na inne choroby. Również szereg hormonów i lekarstw może wywoływać zaburzenia depresyjne, które muszą być leczone, na przykład leki na choroby serca i układu krążenia, preparaty obniżające ciśnienie, pigułka antykoncepcyjna, pewne antybiotyki i wiele innych.

Nie wszyscy chorujący na depresję cierpią z powodu tych samych objawów. Nie zawsze na pierwszym planie znajduje się depresyjny nastrój lub wewnętrzna pustka. U niektórych osób przeważa brak inicjatywy, u innych nieustanny niepokój lub zaburzenia snu. Często mają miejsce dolegliwości fizyczne. Także natężenie choroby może być różne. Niektórzy chorzy nie są w stanie poradzić sobie ze zwykłą codziennością. Inni dają sobie z tym radę, o ile zmobilizują wszystkie dostępne siły.

 

Oznakami depresji mogą być:

Smutny nastrój, przygnębienie, zniechęcenie, wewnętrzna pustka, beznadziejność, brak inicjatywy i zdolności do podejmowania decyzji, zaburzenia koncentracji, poczucie winy i niskiej wartości, zaburzenia snu, lęk, dolegliwości fizyczne, takie jak ucisk w klatce piersiowej, bóle serca, bóle głowy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, brak apetytu, zanik potrzeb seksualnych.

Uwaga osobista: Lepiej iść do lekarza o jeden raz za dużo niż za mało. Bądź co bądź, 90 procent wszystkich przypadków depresji można skutecznie wyleczyć.

 

Czy jesteś chory na depresję?

Która wypowiedź odnosi się aktualnie do ciebie? Od ponad dwóch tygodni:
  • Nic mnie nie cieszy
  • Jestem przygnębiony i smutny
  • Nie ufam sobie
  • Z trudem się koncentruję
  • Cierpię z powodu silnego wewnętrznego niepokoju
  • Ciężko mi podejmować decyzje
  • Nie mam apetytu
  • Cierpię na silne zaburzenia snu
  • Wszystko wydaje mi się bezsensowne
  • Czuję się zupełnie bezwartościowy
  • Jestem kompletnie zrozpaczony i nie chce mi się dłużej żyć.

Zakreśliłeś więcej niż cztery punkty? Jest więc duże prawdopodobieństwo, że chorujesz na typową depresję. Nie pozwól, aby uciekał cenny czas. Porozmawiaj z twoim lekarzem rodzinnym. Tylko on jest w stanie postawić trafną diagnozę.

 

Fragment książki: Drogi wyjścia z depresji i lęku – Andrea M. Hesse