Trzecia Osoba Trójcy Przenajświętszej, Duch Święty, zaprasza nas, byśmy zanurzyli się i odnowili w oceanie Bożej Miłości. On jest Tym, który „komunikuje” pomiędzy Ojcem i Synem. Dlatego dzięki Duchowi Świętemu mamy przystęp do Ojca i lepiej poznajemy Osobę Jezusa Chrystusa.
Duch Święty trudzi się we wspólnocie Kościoła, w świecie i w naszym sercu, by wszyscy ludzie otwierali się na duchowe owoce Śmierci i Zmartwychwstania Pana Jezusa. To w Jego życiu widzimy najbardziej potęgę działania Bożego Ducha. Mocą Ducha Świętego druga Osoba Trójcy Świętej stała się człowiekiem dzięki pokornej zgodzie Maryi. Boży Duch poprowadził też Jezusa z Nazaretu na pustynię, by modlitwą i postem przygotował się do głoszenia Królestwa Bożego i do wypełnienia woli Ojca (Mt 4,1). To Duch Święty towarzyszył Jezusowi, ażeby Bóg Ojciec był w Jego życiu uwielbiony: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom” (Mt 11,25).
Dar wylania Ducha Świętego był możliwy dzięki Śmierci Jezusa na Krzyżu i Jego Zmartwychwstaniu. To przez tę tajemnicę całkowitego oddania się Jezusa Ojcu dokonało się w
pełni objawienie Bożej Miłości uosobionej w Duchu Świętym (por. J 7,37-39).
Eksplozję działania Ducha Świętego możemy obserwować w księdze Dziejów Apostolskich, gdzie św. Łukasz opisuje jak Apostołowie głoszą Jezusa Zmartwychwstałego, dzięki mocy Ducha Świętego. To On skłania i prowadzi Apostołów, by odważnie i bez lęku głosili Słowo, Jezusa Chrystusa i budowali Jego Mistyczne Ciało, Kościół.
Apostołowie i pierwsze chrześcijańskie wspólnoty otrzymują od Niego specjalne dary-charyzmaty (por. 1 Kor 12) sprawiające, że głoszą Pana Jezusa z mocą i dokonują cudów. Mówią językami i prorokują odczytując Słowo Boże w kontekście aktualnych problemów wspólnoty i świata, do którego zostali posłani, by głosić Ewangelię Miłości. Tak spełniło się
starotestamentalne proroctwo Joela (3,1): „I wyleję potem Ducha mego na wszelkie ciało, a synowie wasi i córki wasze prorokować będą”.
Duch Święty nieustannie działa w Kościele i w świecie. Wciąż na nowo odnawia uczniów Jezusa prowadząc ich do głębszego doświadczenia miłości, która najpełniej objawiła się na Krzyżu. Dlatego wiarygodność charyzmatów i wszelkie „uduchowienie” oraz pobożność chrześcijanina ocenia się miarą miłości ofiarnej, miłości ukrzyżowanej i gotowości służenia braciom będącym w potrzebie. Duch Święty nie zamyka nikogo w sobie, On prowadzi do Pana Jezusa, także przez próby i cierpienie, by na końcu wszystko powierzyć Ojcu.
Duch Święty działa w każdym ludzkim sercu, także w sercu człowieka niewierzącego. Przypomina każdemu z nas, że jesteśmy dziećmi Miłosiernego Ojca, bo w naszych sercach wyciśnięty jest obraz Jego Umiłowanego Syna.
Duch Święty niestrudzenie stwarza w nas serca nowe i czyste (por. Ps 51,12), obdarzając naszego ducha swoimiłaskami: miłością, radością, pokojem i dobrocią (por. Gal
5,22).
Marek Wójtowicz SJ