Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane. Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: Widzieliśmy Pana! Ale on rzekł do nich: Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę. A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz /domu/ i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: Pokój wam! Następnie rzekł do Tomasza: Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż /ją/ do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym. Tomasz Mu odpowiedział: Pan mój i Bóg mój! Powiedział mu Jezus: Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli. I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej książce, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego.
J 20, 19-31

Modlitwa przygotowawcza
Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały jego Boskiego Majestatu (CD 46).

Obraz do modlitwy
Przedstawmy sobie Jezusa spotykającego się z uczniami w Wieczerniku po swoim zmartwychwstaniu. Wsłuchajmy się w misję zleconą przez Jezusa uczniom: jednania ludzi z Bogiem.

Prośba o owoc modlitwy
Prośmy, abyśmy potrafili zaufać Jezusowi szczególnie w momentach ciemności, niepewności i lęku. Prośmy również, abyśmy sami byli ludźmi pokoju i pojednania.

1. Zmartwychwstały Jezus spotykając się z przestraszonymi uczniami w Wieczerniku kieruje do nich dwukrotnie słowa pocieszenia: „Pokój wam!” Są to słowa umocnienia, pokrzepienia, które przywracają uczniom wiarę. Uczniowie bardzo potrzebowali tych słów, bo z chwilą śmierci Jezusa na krzyżu doświadczyli lęku, zwątpienia, załamania i ze strachu zamknęli się w Wieczerniku przed Żydami. Jak wielką radość sprawił im zmartwychwstały Jezus, którego mogli zobaczyć na własne oczy.

Niepokój i lęk o przyszłość, niewiadoma, co z nami będzie, są nam szczególnie bliskie. Zamiast pokoju mamy wojnę tuż za naszymi granicami. Widmo kryzysu, braku pracy i środków do życia są przedmiotem naszej codziennej troski. Trzeba wsłuchiwać się, pośród całego zagubienia i niepokoju, w słowa Jezusa: „Pokój wam!” Pośród niepokoju jaki niesie świat mogę doświadczyć innego pokoju, który daje mi zmartwychwstały Pan. Prośmy o doświadczenie Chrystusowego pokoju i umocnienia naszej wiary, że w tym trudnym czasie Pan jest z nami, działa i otacza nas swoją miłością.

2. Po ukazaniu się Jezusa zmartwychwstałego apostołowie otrzymują misję: „Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam”. Chrystusowy pokój i Duch Święty otrzymany w darze, są przekazane uczniom, aby poszli na cały świat z misją: „Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”. Jest to misja jednania ludzi z Bogiem. Tą misję Jezusa pełnią kapłani szczególnie w sakramencie pojednania. Ale do tej misji pojednania miedzy narodami, w naszej Ojczyźnie, w naszej rodzinie czy wspólnocie zakonnej jesteśmy zaproszeni wszyscy. Każdy na swój sposób może być świadkiem Chrystusowego pokoju i pojednania.

3. Druga Niedziela Wielkanocna nazywana jest Niedzielą Miłosierdzia Bożego. W sposób szczególny przywołujemy św. siostrę Faustynę, która przypomniała całemu światu prawdę zawartą w Ewangelii o nieskończonym Bożym miłosierdziu dostępnym dla każdego grzesznika. Wystarczy zwrócić się do Jezusa miłosiernego z prośbą o przebaczenie. Takiej łaski miłosierdzia i przebaczenia grzechów doświadczył wiszący Łotr na krzyżu, który w godzinie śmierci zwrócił się do Jezusa z prośbą: „Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa. Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju” (Łk 23, 42.43). Doświadczając Chrystusowego pokoju i pojednania zanieśmy to przesłanie naszym bliźnim.

Modlitwa końcowa
W rozmowie końcowej podziękujmy Jezusowi za Jego zmartwychwstanie, miłość i pokój. Prośmy, abyśmy byli znakiem Chrystusowego pokoju i pojednania. Na zakończenie odmówić Ojcze nasz.

Jerzy Mordarski SJ