Jedenastu zaś uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata.
Mt 28, 16-20
Modlitwa przygotowawcza
Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały jego Boskiego Majestatu (CD 46).
Obraz do modlitwy
Przedstawmy sobie Jezusa na górze w otoczeniu uczniów wstępującego do nieba. Wsłuchajmy się w polecenie Jezusa skierowane do uczniów, aby głosili Ewangelię aż po krańce ziemi.
Prośba o owoc modlitwy
Prośmy o wiarę w obecność Jezusa pośród nas aż do skończenia świata oraz o wypełnienie nakazu głoszenia Ewangelii.
1. Z wniebowstąpieniem Jezusa zakończyła się Jego ziemska misja. Przed wstąpieniem do nieba Jezus przekazuje swoim uczniom polecenie głoszenia Ewangelii wszystkim narodom. Słowo „idźcie” wskazuje na ruch, działanie, podjęcie inicjatywy, aby dobra nowina o zbawieniu dotarła aż po krańce ziemi. Uczeń Jezusa nie może się zatrzymać, nie może pozostać w bezruchu, ale winien działać i pozyskiwać ludzi dla Boga, dla Ewangelii.
Odtąd zadaniem uczniów Jezusa będzie głoszenie „kerygmatu” – wezwania do wiary w Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, który stał się człowiekiem, umarł, zmartwychwstał i przez swoją śmierć na krzyżu wyjednał zbawienie całemu światu. Konsekwencją przyjętego kerygmatu (nawrócenia) będzie udzielanie chrztu świętego. Bo tylko człowiek ochrzczony, nawrócony może w pełni przyjąć słowa Ewangelii.
Czy nasze serca są otwarte na Jezusa i czy słyszymy słowa skierowane do nas „idźcie”? Czy nie zatrzymujemy się w drodze, zmęczeni życiem i wymaganiami Ewangelii? A może oglądamy się wstecz, brakuje nam inicjatywy bo przyzwyczailiśmy się do utartych schematów działania? Co stoi na przeszkodzie w podjęciu wspólnej wędrówki z Jezusem i głoszeniu Ewangelii?
2. Głoszenie Ewangelii jest niemożliwe bez pomocy Ducha Świętego. Jak mówi św. Paweł: „Nikt też nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: «Panem jest Jezus»” (1Kor 12, 3). Dlatego Jezus wstępując do nieba obiecał swoim uczniom zesłanie Ducha Świętego. To Duch Święty uzdolni zalęknionych uczniów do odważnego głoszenia słowa Bożego. To dzięki asystencji Ducha Świętego dobra nowina o zbawieniu dotarła do naszych czasów.
W sakramencie bierzmowania otrzymujemy pełnię Ducha Świętego, tą samą łaskę, jaka została udzielona uczniom Jezusa po wniebowstąpieniu. Potrzebujemy wciąż na nowo powracać do tej łaski sakramentalnej, aby wydobywać z niej siłę do wierności na co dzień Ewangelii i w dawaniu świadectwa o Jezusie.
Czy powracamy do darów Ducha Świętego otrzymanych w sakramencie bierzmowania? Który z darów Ducha Świętego jest nam szczególnie potrzebny i czy o niego prosimy? Czy zwracamy się w modlitwie do Ducha Świętego w momentach bezradności, niepewności, wypalenia zawodowego o ożywienie naszej wiary? Czy osoba Ducha Świętego jest nam szczególnie bliska?
3. Jezus wstępując do nieba zapewnia swoich uczniów o swojej ciągłej obecności: „A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”. Nie będzie to obecność fizyczna, do której byli przyzwyczajeni uczniowie, ale będzie to obecność poprzez działającego Ducha Świętego. Jak Jezus jest obecny dzisiaj pośród nas, w swoim Kościele? Jezus jest obecny wśród nas poprzez swojego Ducha w słowie Bożym, sakramentach świętych oraz jest obecnych w siostrach i braciach.
Czy doświadczamy żywej obecności Jezusa w znakach sakramentalnych, szczególnie w sakramencie pojednania i Eucharystii? Czy sięgamy po słowo Boże, aby nasycić się nim i obrać właściwy kierunek drogi? Czy odnajdujemy obecność Jezusa w siostrach i braciach stawianych na naszej drodze życia?
Rozmowa końcowa
W rozmowie końcowej podziękujmy Jezusowi za Jego obecność w Kościele dzisiaj. Prośmy o entuzjazm w pójściu za Jezusem i głoszeniu słowa Bożego. Na zakończenie odmówmy Ojcze nasz.
Jerzy Mordarski SJ