Wtedy Piotr zbliżył się do Niego i zapytał: Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy? Jezus mu odrzekł: Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał rozliczyć się ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który mu był winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby tak dług odzyskać. Wtedy sługa upadł przed nim i prosił go: Panie, miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam. Pan ulitował się nad tym sługą, uwolnił go i dług mu darował. Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: Oddaj, coś winien! Jego współsługa upadł przed nim i prosił go: Miej cierpliwość nade mną, a oddam tobie. On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. Współsłudzy jego widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego wezwał go przed siebie i rzekł mu: Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą? I uniesiony gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu nie odda. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu.
Mt 18, 21-35
Modlitwa przygotowawcza
Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały jego Boskiego Majestatu (CD 46).
Obraz do modlitwy
Przedstawmy sobie Piotra zadającego pytanie Jezusowi: Panie, ile razy mam przebaczyć? Wsłuchajmy się uważnie w odpowiedź Jezusa.
Prośba o owoc modlitwy
Prośmy o przebaczenie wszystkich krzywd, jakich doświadczyliśmy od ludzi, byśmy sami mogli doświadczyć Bożego miłosierdzia i przebaczenia.
1. Jednym z ważniejszych problemów podejmowanych przez Jezusa jest problem przebaczenia. Mówią nam o tym liczne przypowieści Jezusa, który najpierw przebacza nam, nasze liczne grzechy i wzywa nas do wzajemnego wybaczania sobie. Przypowieść o niegodziwym słudze jest jednak dla nas przestrogą, żebyśmy nie zamykali się w okazywaniu bliźnim miłosierdzia. Piotr w dialogu z Jezusem pyta: Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy? Żydzi uważali, że wolno prosić o przebaczenie bliźniego trzy razy. Piotr przesuwa tę granicę do siedmiu razy. W odpowiedzi Jezusa słyszy jednak zaskakujące słowa: Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. Wyrażenie siedemdziesiąt siedem oznacza nieskończoność, co należy rozumieć, że powinniśmy wybaczać zawsze.
2. Powinność przebaczenia bliźnim wynika z nieskończonego miłosierdzia Boga, który przebacza nam znacznie więcej niż potrafimy sobie to wyobrazić. W przypowieści o niegodziwym słudze Jezus podaje ogromną sumę zadłużenia wobec pana, dziesięć tysięcy dukatów. Żeby spłacić tak duży dług egzegeci obliczyli, że szesnaście tysięcy robotników musiałoby pracować codziennie przez dziesięć lat. Tak wielkie zobowiązanie sługi wobec pana ma swoje znaczenie, podkreśla niewypłacalność sługi. Na usilną prośbę sługi pan ulitował się nad nim i cały dług mu darował. Jednak sługa, któremu pan darował tak wielki dług, okazał się sługą niegodziwym. W sposób okrutny potraktował on swojego współsługę, który był mu winien niewielką sumę stu denarów. W czasach Jezusa było to sto dniówek zwykłego robotnika. Dług ten był śmiesznie mały w stosunku do niewypłacalnego zadłużenia sługi.
3. W zakończeniu przypowieści Jezusa słyszymy słowa: I uniesiony gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu nie odda. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu. Za brak przebaczenia bliźniemu grozi nam najwyższy wymiar kary: Bóg nie przebaczy nam naszych grzechów. Brakiem miłosierdzia wobec braci i sióstr krępujemy miłosierdzie Boże wobec nas samych i sprawiamy, że całe nasze zadłużenie u Boga spada na nas. W modlitwie Ojcze nasz powtarzamy słowa: I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. Prośmy, abyśmy z serca przebaczali naszym winowajcom czerpiąc wzór z nieskończonego Bożego miłosierdzia.
Modlitwa końcowa
W rozmowie końcowej podziękujmy Bogu za jego hojność w przebaczaniu nam naszych grzechów. Prośmy, abyśmy nie ograniczali przebaczenia jak Piotr, do siedmiu razy, lecz byli gotowi tak jak Bóg, przebaczyć zawsze.
Na zakończenie odmówić Ojcze nasz.
Jerzy Mordarski SJ