Mówił dalej: Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, on sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarnko w kłosie. A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza się sierp, bo pora już na żniwo. Mówił jeszcze: Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu. W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli /ją/ rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.
(Mk 4, 26-34)
Modlitwa przygotowawcza
Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały jego Boskiego Majestatu (CD 46).
Obraz do modlitwy
Przedstawmy sobie Jezusa nauczającego swoich uczniów o Królestwie Bożym.
Prośba o owoc modlitwy
Prośmy o otwarcie naszych serc na słowa Jezusa. Prośmy również, abyśmy nie przeszkadzali w działaniu Królestwa Bożego w nas?
- Królestwo Boże, o którym naucza Jezus rządzi się innymi prawami niż nasz ludzki sposób rozumowania. Wzrost wiary, czyli Królestwa Bożego w nas, dokonuje się powoli, w ukryciu i nigdy w pośpiechu. Wymaga cierpliwości i czasu, otwarcia naszych serc na działającą łaskę oraz całkowitego zawierzenia siebie Bogu. Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Akcent w tej przypowieści pada na ziarno, które jest niezależne od naszych działań. Czy czuwamy czy śpimy, we dnie czy w nocy, posiane ziarno powoli wzrasta i dojrzewa aż wyda plon. Ziarno słowa Bożego jest żywe i skuteczne i ma moc przemienić serce człowieka, wydać obfite plony w swoim czasie. Czy pozwalamy Bogu działać w naszym życiu i nie przeszkadzamy we wzroście ziarna słowa Bożego?
- W drugiej przypowieści Jezus porównuje królestwo Boże do ziarnka gorczycy, które wielkością przypomina główkę od szpilki. Na początku jest bardzo małe, ale z czasem z tego maleńkiego ziarenka wyrasta kilkumetrowe drzewo dające schronienie przed skrawem dla ptaków. Królestwo Boże wzrasta w ukryciu, chociaż po ludzku wydaje się, że nic specjalnie się nie dzieje. Podobnie jest ze wzrostem Królestwa Bożego w nas, ze wzrostem naszej wiary. Jej zalążek otrzymujemy w momencie przyjęcia chrztu świętego. Ale z czasem ta nasza wiara pogłębia się, dojrzewa, umacnia się i staje się jak wielkie drzewo, oparciem w wierze dla naszych sióstr i braci. Jak współpracujemy z ziarnem słowa zasianym w naszych sercach?
- Chociaż Jezus posługiwał się w swoim nauczaniu przypowieściami, to jednak nie wszystko było zrozumiałe dla Jego uczniów. Potrzebna była dodatkowa nauka wyjaśniająca zakrytych prawd o Królestwie Bożym: Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom. My również, tak jak uczniowie Jezusa nie wszystko musimy od razu rozumieć. Wystarczy z naszej strony szczera postawa otwartych serc, aby tajemnice Królestwa Bożego objawiał nam Jezus.
Modlitwa końcowa
W rozmowie końcowej podziękujmy Jezusowi za Jego miłość i cierpliwość w wyjaśnianiu nam tajemnic Królestwa Bożego. Prośmy, abyśmy otwierali nasze serca na ziarno słowa Bożego i czynili nasze serca glebą żyzną i urodzajną wydającą obfite plony.
Na zakończenie odmówić Ojcze nasz.
o. Jerzy Mordarski SJ
Fot. Kreator obrazów DALL·E 3, bing.com