Wtedy Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco. Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu. Odpłynęli więc łodzią na miejsce pustynne, osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich uprzedzili. Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać.
(Mk 6, 30-34)


Modlitwa przygotowawcza
Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały jego Boskiego Majestatu (CD 46).

Obraz do modlitwy
Przedstawmy sobie Jezusa słuchającego opowieści uczniów o ich posłudze apostolskiej. Wsłuchajmy się w zachętę skierowaną do uczniów, aby oddalili się od tłumów ludzi i wypoczęli na osobności.

Prośba o owoc modlitwy
Prośmy, abyśmy dzielili się na modlitwie z Jezusem owocami naszej codziennej pracy. Prośmy również, abyśmy umieli znaleźć równowagę pomiędzy pracą, modlitwą i odpoczynkiem.

 

  1. Uczniowie zaangażowani w posługę apostolską chętnie dzielą się między sobą oraz z Jezusem owocami swojej pracy. Jezus słucha ich uważnie, cieszy się z ich sukcesów apostolskich. Jest zainteresowanym tym wszystkim co Apostołowie zdziałali i czego nauczali. Każdy człowiek cieszy się jeżeli go wysłuchamy, jeżeli jesteśmy zainteresowani jego codzienną pracą i osiągnięciami. Wysłuchani, czujemy się wtedy umocnieni i zmotywowani do podejmowania dalszych wysiłków. Czujemy, że to co robimy ma sens, bo służy nie tyle nam, co drugiemu człowiekowi. Czy potrafimy dzielić się owocami codziennej pracy z Jezusem i bliźnimi? Czy potrafimy słuchać cierpliwie naszych bliźnich o zmaganiu się i trudzie codziennego dnia?

 

  1. Jezus wysłuchawszy swoich uczniów troszczy się o ich odpoczynek: Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco. Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu. To właśnie brak odpoczynku, pracoholizm jest częstym powodem wypalenia zawodowego czy depresji. Przeciążenie pracą i brak odpoczynku powoduje niecierpliwość, nerwowość, złość na siebie i bliźnich. Wpadając w pracoholizm gubimy często inne wartości jakimi są: więź z Bogiem czy rodziną. Czy potrafimy znaleźć równowagę pomiędzy pracę, modlitwą, odpoczynkiem i na wszystko znaleźć czas?

 

  1. Okazuje się jednak, że zasłużona chwila wytchnienia jest dla uczniów niemożliwa. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich uprzedzili. Jak tu odpocząć kiedy ludzie napierają na Apostołów bo są spragnieni słuchania słowa Bożego? Z pomocą przychodzi im Jezus: Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać. Ludzkie serca spragnione są słuchania słowa Bożego. To pragnienie Boga wyryte jest w sercu każdego człowieka co pięknie wyraził św. Augustyn: „Niespokojne jest serce człowieka, dopóki nie spocznie w Bogu”. Trzeba modlić się i prosić Boga o dobre powołania kapłańskie i zakonne, aby nie zabrakło charyzmatycznych pasterzy Kościoła na miarę naszych czasów.

 

Modlitwa końcowa
W rozmowie końcowej podziękujmy Jezusowi za Jego troskę o nas, abyśmy pracując znaleźli czas na odpoczynek. Prośmy również, aby codzienna praca była łączona z odpoczynkiem i modlitwą. Prośmy również o dobre powołania kapłańskie i zakonne, aby nie zabrakło uczniów Jezusa głoszących słowo Boże.

Na zakończenie odmówić Ojcze nasz.


opracował: o. Jerzy Mordarski SJ

 

 

 

Fot. Kreator obrazów DALL·E 3, bing.com