Zaraz też Duch wyprowadził Go na pustynię. Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. Żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś usługiwali Mu. Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.
Mk 1, 12-15

Modlitwa przygotowawcza
Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały jego Boskiego Majestatu (CD 46).

Obraz do modlitwy
Przedstawmy sobie Jezusa przebywającego 40. dni na pustyni i kuszonego przez złego ducha.

Prośba o owoc modlitwy
Prośmy o otwarcie się na łaskę 40. dniowego postu. Prośmy również o wierność Jezusowi zwłaszcza w czasie próby i pokus.

 

    1. Pierwszą Niedzielą Wielkiego Postu rozpoczynamy czas pokuty i duchowego przygotowania się do Świąt Wielkanocnych. Stając przed Panem w szczerości serca zapytajmy: Jak chcielibyśmy przeżyć ten czas 40. dniowej łaski? Jakie pragnienia towarzyszą nam na początku wielkiego postu? Czy pragniemy pogłębienia naszej wiary poprzez rozważanie Męki Pańskiej? A może mamy już pewne postanowienia związane z wielkim postem? Może planujemy rozważenie Męki Pańskiej opisanej prze czterech Ewangelistów lub planujemy uczestniczyć w nabożeństwie Gorzkich Żali lub nabożeństwie Drogi Krzyżowej w swojej parafii?
    1. Ewangelista Marek tylko jednym zdaniem opisuje kuszenie Jezusa na pustyni: Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. To jedno zdanie wyraża istotę zmagania się Jezusa z pokusami szatana. Jezus podlegał kuszeniu złego ducha tak jak każdy inny człowiek, ale grzechu żadnego nie popełnił. Jezus nie zmagał się z pokusami sam lecz w jedności z Bogiem Ojcem i Duchem Świętym.
      Kuszenie Jezusa na pustyni przypomina nam, że pokusa pochodzi od złego ducha i nie jest grzechem. Nieraz pokusa może nas dręczyć swoją natarczywością jednak nigdy nie jest grzechem jeżeli nie idziemy za nią i nie mamy w niej upodobania (por. Ćwiczenia duchowe 33-37). Czy nie lekceważymy pokus? Czy mamy świadomość, że sama pokusa nie jest grzechem? Czy przezwyciężamy pokusy w jedności z Bogiem Ojcem, Jezusem i Duchem Świętym? Czy nadmiernie nie koncentrujemy się na pokusach?
    1. W Środę Popielcową w czasie obrzędu posypania głów popiołem kapłan wypowiada słowa, zawarte w dzisiejszej Ewangelii: Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię. Jest to centralne zdanie okresu wielkiego postu. Z czego mam się nawracać? Święty Ignacy Loyola w swoich Ćwiczeniach duchowych mówi o tzw. uczuciach nieuporządkowanych, które przeszkadzają nam we właściwym odczytaniu woli Bożej i wypełnieniu jej. Takimi uczuciami nieuporządkowanymi mogą być m.in.: trudne przeżycia z przeszłości, złe przyzwyczajenia i nawyki, lęki, chciwość, nieczystość, nienawiść, zmysłowość, pycha, itd. Nie jest łatwo samemu dotrzeć do źródła nieuporządkowanych uczuć. Dlatego prosimy Ducha Świętego o światło w rozpoznaniu tego co najbardziej przeszkadza nam w drodze do Boga? Jakie są nasze nieuporządkowane uczucia utrudniające nam odczytanie woli Bożej i wypełnienie jej?

Modlitwa końcowa
W rozmowie końcowej prośmy Jezusa o umocnienie naszej wiary zwłaszcza w momentach prób i pokus. Prośmy również o światło, co możemy uczynić, aby owocnie przeżyć czas wielkiego postu.

Na zakończenie odmówić Ojcze nasz.

Jerzy Mordarski SJ

 

Fot. Kreator obrazów, bing.com