Wprowadzenie do modlitwy opartej na drugim czytaniu z 1 Niedzieli Wielkiego Postu – 10.02.2008
SŁOWO BOŻE: „Dlatego też jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli… Bo i przed Prawem grzech był na świecie, grzechu się jednak nie poczytuje, gdy nie ma Prawa. A przecież śmierć rozpanoszyła się od Adama do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie zgrzeszyli przestępstwem na wzór Adama. On to jest typem Tego, który miał przyjść. Ale nie tak samo ma się rzecz z przestępstwem jak z darem łaski. Jeżeli bowiem przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich śmierć, to o ileż obficiej spłynęła na nich wszystkich łaska i dar Boży, łaskawie udzielony przez jednego Człowieka, Jezusa Chrystusa. I nie tak samo ma się rzecz z tym darem jak i ze [skutkiem grzechu, spowodowanym przez] jednego grzeszącego. Gdy bowiem jeden tylko grzech przynosi wyrok potępiający, to łaska przynosi usprawiedliwienie ze wszystkich grzechów. Jeżeli bowiem przez przestępstwo jednego śmierć zakrólowała z powodu jego jednego, o ileż bardziej ci, którzy otrzymują obfitość łaski i daru sprawiedliwości, królować będą w życiu z powodu Jednego – Jezusa Chrystusa. A zatem, jak przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich ludzi wyrok potępiający, tak czyn sprawiedliwy Jednego sprowadza na wszystkich ludzi usprawiedliwienie dające życie. Albowiem jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi.”
[Rz 5,12-19]
OBRAZ DO MODLITWY: zobaczmy tym razem dwa obrazy: kuszenie Ewy i Adama w raju, któremu ulegają, pozwalając wniknąć do serca wątpliwości w miłość Boga do nich; oraz kuszenie Pana Jezusa na pustyni, gdzie nie dał się On sprowokować szatanowi do zakwestionowania miłości Boga do Niego.
PROŚBA O OWOC MODLITWY: prośmy Jezusa o łaskę, byśmy potrafili wychodzić z naszego grzechu nieufności do Boga i stawali się ludźmi sprawiedliwymi na Jego wzór, ufając miłości Boga zawsze i do końca.
PUNKTY POMOCNE DO MODLITWY:
1. Przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć
Święty Paweł pisząc do Rzymian odwołuje się do znanego im wydarzenia biblijnego dotyczącego grzechu naszych pierwszych rodziców. Przypomina im Paweł, że przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech weszła na świat jako jego konsekwencja śmierć. I w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy ludzie zgrzeszyli.
Grzech pierwszego człowieka polegał na zerwaniu owocu z drzewa wiadomości dobrego i złego. Jest to pewien symbol: człowiek, który zrywa owoc z takiego drzewa to ktoś, kto sam chce decydować o tym, co jest dobre, a co złe. Jest to zatem człowiek, który stawia się ponad Pana Boga i mówi: ja jestem panem, ja chcę decydować. Adam kuszony przez diabła pozwolił, by zamarło w jego sercu zaufanie do Boga, i nadużywając swojej wolności, okazał nieposłuszeństwo Jego przykazaniu. Każdy nasz grzech jest nie tylko nieposłuszeństwem wobec Boga, ale i brakiem zaufania do Jego dobroci.
Czy mamy poczucie, jak poważną rzeczą jest grzech jako nieposłuszeństwo i brak zaufania Temu, który umiłował nas do końca? Czy na widok skutków grzechu budzi się w nas większe poczucie, czym jest grzech i pragnienie, by samemu więcej już nie grzeszyć?
2. O ileż obficiej spłynęła na nich wszystkich łaska i dar Boży
Paweł uświadamia dalej, że choć skutki grzechu Adama ciążą na nas wszystkich, to jednak pojawił się już na ziemi Nowy Adam, Jezus Chrystus, który na krzyżu pokonał grzech z wszystkimi płynącymi z niego konsekwencjami. Jak nieposłuszeństwo Adama sprowadziło na świat – na całą ludzkość – śmierć, tak posłuszeństwo Jezusa, drugiego Adama, sprowadza na ludzi nowe życie. Łaska i dar Boży, łaskawie udzielone przez Jezusa Chrystusa, tak obficie spłynęły na człowieka, że odtąd nie musi już on być niewolnikiem grzechu, lecz może żyć mądrością Bożych przykazań.
Jak korzystamy z łaski udzielanej nam przez Jezusa? Czy pozwala nam to bardziej upodobnić się do Niego w walce z pokusami, a nie być tylko dziećmi Adama ulegającymi podszeptom złego?
3. Przez posłuszeństwo Jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi
I w końcu przypomina Paweł, że podobnie jak postawa Adama sprowadziła na wszystkich ludzi wyrok potępiający, tak postawa Jezusa sprowadza na wszystkich ludzi usprawiedliwienie dające życie. Tak jak przez nieposłuszeństwo Adama wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jezusa wszyscy staną się sprawiedliwymi.
Jesteśmy wezwani do tego by zostawić królestwo śmierci, a wejść do królestwa życia, ofiarowanego nam przez Jezusa, by stawać się ludźmi sprawiedliwymi, to znaczy żyjącymi zgodnie z Bożymi przykazaniami, posłusznymi we wszystkim odwiecznej Bożej mądrości. Łaska do takiego życia płynie z krzyża Jezusowego, który jest szczytem Jego posłuszeństwa Ojcu. Od nas tylko zależy, czy pozwolimy tej łasce spływać w nasze serca w takiej obfitości, że pokona wszystkie skutki grzechu pierworodnego, skłaniające nas do nieufności względem Boga i do chodzenia swoimi ścieżkami.
Czy mamy poczucie stawania się coraz bardziej sprawiedliwymi, czyli żyjącymi mądrością płynącą z nauki Jezusa? Czy potrafimy na co dzień współpracować z łaską, spływającą na nas z krzyża Jezusowego?
ROZMOWA KOŃCOWA: Prośmy Jezusa, byśmy otworzyli się na obfitość Jego łask płynących z Jego krzyża. Oddajmy Mu te sfery naszego życia, gdzie panuje jeszcze grzech i śmierć. Polećmy Mu chwile, w których jesteśmy kuszeni do zwątpienia w Bożą miłość i łaskawość. Oddajmy nasze skłonności, by sobie układać życie według innych zasad niż zasady płynące z mądrości zawartej w Jego nauczaniu.