Wprowadzenie do modlitwy opartej na drugim czytaniu z Dziesiątej Niedzieli Zwykłej – 8.06.2008
SŁOWO BOŻE: Bracia: Abraham wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się ojcem wielu narodów zgodnie z tym, co było powiedziane: takie będzie twoje potomstwo. I nie zachwiał się w wierze, choć stwierdził, że ciało jego jest już obumarłe – miał już prawie sto lat – i że obumarłe jest łono Sary. I nie okazał wahania ani niedowierzania co do obietnicy Bożej, ale się wzmocnił w wierze. Oddał przez to chwałę Bogu i był przekonany, że mocen jest On również wypełnić, co obiecał. Dlatego też poczytano mu to za sprawiedliwość. A to, że poczytano mu, zostało napisane nie ze względu na niego samego, ale i ze względu na nas, jako że będzie poczytane i nam, którzy wierzymy w Tego, co wskrzesił z martwych Jezusa, Pana naszego. On to został wydany za nasze grzechy i wskrzeszony z martwych dla naszego usprawiedliwienia.
[Rz 4,18-25]
OBRAZ DO MODLITWY: zobaczmy Abrahama, który otrzymawszy Bożą obietnicę, że stanie się ojcem wielu narodów, oczekuje pełen ufności na jej realizację mimo mijania lat i starzenia się coraz bardziej.
PROŚBA O OWOC MODLITWY: prośmy o wiarę i nadzieję na miarę Abrahama wobec wszelkich Bożych obietnic nam zostawionych, czy to w Jego Słowie, czy też podczas modlitwy osobistej.
PUNKTY POMOCNE DO MODLITWY:
1. On to wbrew nadziei uwierzył nadziei
Paweł poucza chrześcijan w Rzymie o postawie Abrahama, naszego ojca w wierze, który jest dla nas również wzorem nadziei złożonej w Bogu i zaufania w spełnienie się Bożych obietnic. Abraham wbrew ludzkiej nadziei uwierzył nadziei opartej wyłącznie na Bogu i na Jego obietnicach. Zaufał, że stanie się ojcem wielu narodów zgodnie z tym, co było mu powiedziane przez Boga. I nie zachwiał się on w wierze mimo swojego podeszłego wieku i zaawansowanego wieku jego żony.
Jaka jest nasza nadzieja złożona w Bogu i zaufanie do Jego obietnic zawartych w Jego Słowie i usłyszanych podczas modlitwy? Jakie Boże obietnice czekają jeszcze na spełnienie się w naszym życiu?
2. Nie okazał wahania ani niedowierzania, co do obietnicy Bożej
Abraham mimo mijania lat od otrzymania obietnicy od Boga i mimo tego, że się ona nie spełniała, nie okazał jednak ani wahania, ani niedowierzania co do spełnienia się obietnicy Bożej. Co więcej, nawet przez to wzmocnił się w swojej wierze. Taką postawą oddał on chwałę należną Bogu i był głęboko przekonany, że Bóg ma moc wypełnić, to wszystko, co mu obiecał, choć dokona tego we właściwym na to czasie, który On sam określi. Taką postawę poczytano mu za sprawiedliwość.
Czy jest w nas głębokie przekonanie, że Bóg spełni swoje obietnice w naszym życiu w czasie do tego przez Niego wybranym, który jest czasem najodpowiedniejszym? Czy nasza wiara się umacnia w miarę upływu czasu między Jego obietnicami a ich realizacją?
3. Wierzymy w Tego, co wskrzesił z martwych Jezusa
I w końcu Paweł stwierdza, że historia Abrahama została spisana również dla naszego pouczenia. Nam też za sprawiedliwość zostanie poczytane, jeśli będzie w nas taka wiara i nadzieja, jakie były w Abrahamie. Ale nasza wiara dotyczy już zaufania Bogu, opartego przede wszystkim na prawdzie zmartwychwstania. My ufamy Bogu, który wskrzesił z martwych Jezusa, tego Jezusa, który umarł za nasze grzechy i został wskrzeszony z martwych dla naszego usprawiedliwienia.
Jaka jest nasza wiara w zmartwychwstanie Jezusa i w moc Boga, który wskrzesił Jezusa po Męce? Czy ta prawda o śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa wpływa na nasze zaufanie Bogu i Jego obietnicom?
ROZMOWA KOŃCOWA: Poprośmy Boga o umocnienie naszej wiary i naszej nadziei wobec wszelkich obietnic, jakie nam zostawił w swoim Słowie i podczas naszej osobistej modlitwy. Powierzmy Mu te obietnice, które jeszcze oczekują na realizację, prosząc by nasz czas oczekiwania był umacnianiem naszej wiary. Prośmy, byśmy nasze zaufanie Bogu opierali coraz mocniej na wierze paschalnej, płynącej z przekonania, że Ten, co wskrzesił z martwych Jezusa, ma także moc zrealizować wszelkie zapowiedzi i obietnice dotyczące naszego życia.
Opracował O. Tadeusz Hajduk SJ