Schemat metody ignacjańskiej
I. Przygotowanie dalsze do rozmyślania
1) Przeszkody do modlitwy:
a) grzechy
b) nie opanowane namiętności
c) nadmierna troska o sprawy powszednie
d) roztargnienie i niestałość myśli
2) Dyspozycja do modlitwy:
a) czystość sumienia
b) panowanie nad sobą
c) wielkoduszność
d) skupienie
II. Wieczorne przygotowanie punktów do rozmyślania
III. Tzw. addycje (uwagi dodatkowe)
1) Wieczorem, idąc spać, myślę przez czas jednego Zdrowaś Maryjo o godzinie, o której mam wstać, i o czym mam rozmyślać,
2) Skoro się tylko rano obudzę, staram się pozostać w tym nastroju i w tej dyspozycji, które się wiążą z rozmyślaniem,
3) Przeżycie Bożej, obecności, uklęknięcie.
4) Wybieram sobie taką postawę ciała, jaka jest mi przy rozmyślaniu dogodna i jaka odpowiada czci wobec Boga.
5) Modlitwa przygotowawcza, np. „Przyjdź, Duchu Święty”.
IV. Tzw. praeambula (wprowadzenia)
1) Wyobrażenie miejsca: albo wyobrażam sobie miejsce akcji, albo umieszczam akcję w znanym miejscu.
2) „Prosić o to, czego chcę”; krótka modlitwa o to, co chciałbym w rozmyślaniu osiągnąć.
V. Używanie zdolności
1) Użycie pamięci
2) Działanie rozumu
3) Decyzje woli i poruszenia uczuć
VI. „Rozmowa (colloquium): zakończenie ustnymi modlitwami z Bogiem i
świętymi
VII. Refleksja: krótki rachunek sumienia na temat rozmyślania, zebranie wynikłych z niego pożytków.