2. W kształtowaniu intencji pomaga nam również czytanie i rozważanie słowa Bożego. Słowo Boże, rozważane w sercu i smakowane może być nie tylko codzienną drogą do Boga, ale również drogowskazem, kierunkiem w kształtowaniu intencji.
Kard. Martini pisze, że czytanie i rozważanie Pisma Świętego jest przede wszystkim ciągłym poszukiwaniem intencji, motywacji do tego, by trwać, by nie ulec, aby mieć mimo wszystko nadzieję. I mówi dalej: Osobiście dochodzę do wniosku, że kiedy nie mam kontaktu ze słowem, jestem pozbawiony źródła odnowy mojego umysłu, źródła, które pozwala mi żyć i szukać zawsze tego, co najlepsze, odnajdywać wskazówki niezbędne dla mojej pracy i dla innych, pokonywać chwile nudy, ciemności, niecierpliwości, niesmaku i goryczy (Jeremiasz, 88).
Ojcowie Pustyni proponują bardzo prostą metodę porządkowania pragnień i uczuć. Metoda ta polega na autosugestii, czyli przeciwstawianiu negatywnym, nieuporządkowanym myślom, pokusom, uczuciom – pozytywnych myśli, słów, zdań zaczerpniętych z Pisma Świętego. Mnisi uczyli się takich tekstów na pamięć, aby mieć je stale w pogotowiu, gdy pojawi się niewłaściwa pokusa czy myśl. Gdy nie mogli sobie nic przypomnieć, wtedy po prostu wzywali imienia Jezus, o którym mówili, że odpędza złe demony. W podobny sposób postępował Jezus. Np. w czasie kuszenia na pustyni przeciwstawiał pokusy, fałszywe intencje – myślami dobrymi, zaczerpniętymi z Pisma Świętego (zob. Łk 4, 1-13).
W praktyce metoda ta polegałaby na tym, że najpierw uświadamiamy sobie nasze pokusy, nieuporządkowane uczucia, pragnienia, intencje. Następnie szukamy i przeciwstawiamy im odpowiednie słowa z Pisma Świętego. Każdy z nas może przejrzeć Pismo Święte pod kątem takich leczących słów. Szczególnie łatwo zapadają w pamięci wersety z Psalmów, przysłowia, albo poszczególne zdania Jezusa. Ważne jest jednak, by ograniczać się do mniejszej ilości takich słów i czynić je motywem przewodnim całego życia. W ten sposób Biblia będzie leczyć nasze myśli, uczucia, intencje i zbliżać nas do Jezusa.