PRAWDA KRÓLESTWA BOŻEGO
Czy Ty jesteś Królem żydowskim? Jezus odpowiedział: Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie? Piłat odparł: Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Coś uczynił? Odpowiedział Jezus: Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd. Piłat zatem powiedział do Niego: A więc jesteś królem? Odpowiedział Jezus: Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu. (J 18, 33b-37)

Modlitwa przygotowawcza
Prośmy Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały jego Boskiego Majestatu (CD 46).

Obraz do modlitwy
Przedstawmy sobie Jezusa stojącego przed Piłatem. Wsłuchajmy się w prowadzony dialog.

Prośba o owoc modlitwy
Prośmy, abyśmy w Jezusie ubiczowanym i cierniem ukoronowanym uznali króla naszych serc. Prośmy również, abyśmy w godzinie próby, umocnieni Bożą łaską, dawali świadectwo prawdzie.

Punkty pomocne do modlitwy:

1. Dialog Jezusa z Piłatem jest prawdziwą szkołą wolności i godności człowieka, jaką odnajdujemy na kartach Ewangelii. Paradoks jaki odnajdujemy w tym dialogu polega na tym, że skrępowany kajdanami Jezus jest człowiekiem wolnym. Natomiast Piłat, prezentujący na zewnątrz swoją wolność, jest zniewolony układami własnych interesów.

Która z tych postaci jest nam bliższa, Jezusa czy Piłata? Czy jesteśmy ludźmi wolnymi? A może jesteśmy zniewoleni i uwikłani podobnie jak Piłat? Jakie są nasze zniewolenia przykryte pozorami wolności?

2. Piłat w dialogu z Jezusem zadaje pytanie: Czy Ty jesteś Królem żydowskim? Jezus na pytanie Piłata odpowiada pytaniem: Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie? Jezus tym pytaniem proponuje Piłatowi uczciwy osobowy dialog, oparty na poszanowaniu godności człowieka i prawdzie. Jednak Piłat nie podejmuje wyzwania, przechodzi do przesłuchania: Coś uczynił? W odpowiedzi Jezus wyjaśnia na czym polega Jego władza królewska: Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom.

W królestwie Jezusa nie chodzi o przywileje, zaszczyty i honory, tak bardzo umiłowane przez ten świat. Należą do niego cisi i pokornego serca. Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego (Mt 18, 3). Co jest nam bliższe: pogoń za zaszczytami i sławą czy postawa dziecięcej ufności? Czy chcemy przynależeć do królestwa Jezusa?

3. Jezus jest królem, który przyszedł po to, aby dać świadectwo prawdzie. Została ona objawiona w Piśmie Świętym. Sam Jezus powiedział o sobie: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem (J 14, 6). Czy szukamy prawdy sięgając do Pisma Świętego? Czy znajdujemy czas na czytanie i rozważanie Słowa Bożego? Czy uczestnicząc we Mszy świętej uświadamiamy sobie podwójny stół, do którego zaprasza nas Jezus: stół Słowa Bożego i stół Eucharystii?

Rozmowa końcowa
W rozmowie końcowej podziękujmy Jezusowi za objawioną prawdę o królestwie Bożym i prośmy Go o dawanie świadectwa prawdzie w godzinie próby wiary. Na zakończenie odmówmy Ojcze nasz.

o. Jerzy Mordarski SJ